DISCUSSIONS ON THEATER / TİYATRO ÜZERİNE TARTIŞMALAR

   Bu hafta, tiyatro üzerine yaptığımız tartışmalarda tiyatro oyununun tek bir sahnede ve tek bir yönden izlenen mekanlarda olmasının, hem izleyicinin yalnızca izleme eylemi ile katılımını hem de sahnelerin yalnızca dekor değişiklikleriyle mekan oluşturma çabasını eleştirdik. Araştırmalarımızda Türkiye'nin de dahil olduğu dünyanın bir çok yerinde bu konu üzerine gidilerek insanlara tiyatro sahnelerini farklı mekanlarda deneyimleterek tiyatro oyununun sahnelendiği örneklere ulaştık. 

"KADAR"

  Mekansal Bir Performans: Kadar

  Kuzguncuk İskele Binası'nda ziyaretçileri ile buluşan 'Kadar', William Shakespeare'in Kral Lear eserinden esinlenen mekâna özgü bir oyun. Kadar, William Shakespeare’in Kral Lear eserinden esinlenen mekâna özgü bir oyun. Mimari, çağdaş sanat ve performans gibi farklı disiplinleri buluşturan Kadar, İstanbul’un tarihi iskelelerinden Kuzguncuk İskele Binası’na özgü bir iş olarak gerçekleşiyor.

  Mekana girdikleri andan itibaren farklı noktalarda farklı seyir deneyimlerine davet edilecek ziyaretçiler, yaklaşık bir saat boyunca üç oyuncu eşliğinde mekân içinde dolaşacaklar. Kadar, ziyaretçiye performans, çağdaş sanat ve mimari disiplinlerinin arakesitinde görülebilecek mekâna özgü, bütünleştirici ve kapsayıcı bir deneyim yaşatmayı amaçlıyor.

  A Spatial Performance: Up

Meeting with its visitors at Kuzguncuk Pier Building, 'Kadar' is a site-specific play inspired by William Shakespeare's King Lear. Much is a spatial play inspired by William Shakespeare's King Lear. Bringing together different disciplines such as architecture, contemporary art and performance, Kadar is realized as a work unique to the Kuzguncuk Pier Building, one of the historical piers of Istanbul.

  From the moment they enter the venue, visitors will be invited to different viewing experiences at different points, and will be accompanied by three players for about an hour. Kadar aims to provide the visitor with a unique, integrative and inclusive experience that can be seen at the intersection of performance, contemporary art and architectural disciplines.

YORUM

  İnsanları mekan içerisinde gezdirerek oyuna dahil etmek mekanın duygusunu insanlara hissettirmenin kıymetli olduğunu düşünüyoruz. Örnekte seyirciler oyuncuları takip ederek, oyun akışında mekanları deneyimleyerek oyuna dahil oluyorlar.  

  Aynı zamansallıkta farklı mekanlarda farklı sahnelerin oynandığı esnada ve insanların bu döngüde farklı zamanlarda ve farklı sahnelerde dahil oldukları bir tiyatro oyunu düşünülebilir mi?  Düşünebildiğimiz durumda, sahnelerin akışındaki zamansallıkların bozulmaya uğraması, her insan için her seferinde oyunu kişiye özgü kılıyor.   

  İnsanların oyunun oynandığı mekanlarda dolaşması onları salt izleyici konumundan çıkarıyor ve oyuncularla aynı düzlemde oyunun gerçekliğinin bir parçası olarak dahil ediyor. 

  We think that it is valuable to include people in the theater play by taking people around the place and to make people feel the sense of the place in this way. For example, the spectators follow the actors and participate in the play by experiencing the venues in the flow of the theater.

   Is it possible to think of a theater play in which different scenes are played in different venues with the same temporality and in which people participate at different times and on different stages in this cycle? As we can imagine, the distortion of the temporalities in the flow of the scenes makes the play unique to each person each time.

  Strolling around the places where the theater is played, takes them out of the purely audience position and includes them as part of the reality of the theater on the same plane as the actors.

Tugce Meletlioglu, Ceyda Tokcan